• کد خبر : 12393
  • گزارش
  • تاریخ انتشار : 17 شهریور 1402 - 10:55 ب.ظ
  • اندازه فونت
گزارش آخرین وضعیت کتیبه اورارتویی در روستای سیغندل؛

فراموش شده

فراموش شده

در این گزارش کتیبه‌ی سه هزار ساله اورارتویی روستای سیغندل در 5 کیلومتری شهرستان ورزقان را مرور کرده ایم.

پایگاه خبری تحلیلی واژه – فردین الهیاری: کتیبه سیغندل ازکتیبه های سنگی دوران اورارتویی در آذربایجان هست که در ۲ کیلومتری روستای سیغندیل و تقریبا 5 کیلومتری ورزقان قرار دارد.

اورارتویي نام حكومت مقتدري بوده كه از مركز فلات آناتولي و كناره‌یِ درياچه‌ی وان از اتحاد طوايف مختلف ايجاد شده بود. و بعدها در اثر حملات و كشورگشایي‌ها قلمرو آنها تا كناره‌هاي دریای خزر كشيده شد.

اورارتویيان جنگ‌ها و پيروزي‌هاي خود را در كتيبه‌هاي سنگي مي‌نوشتند. از جمله كتيبه‌هاي نوشته شده توسط اورارتویيان، كتيبه‌ي سغندل است. این کتیبه در نزديكي روستاي سغندل در بالاي كوهي به نام زاغي و در 5 كيلومتري ورزقان قرار دارد. طول آن 115 و عرض آن 47 سانتي متر است و مشتمل بر 10 سطر است. كتيبه‌ي سيغندل از آثار مهم دوران اورارتویي است كه در سال 1330( ه.ش) توسط محمد جواد مشكور كشف شده است و بر اساس مطالعات انجام شده اين كتيبه به ساردوري دوم ( 33-750 ق.م ) پسر آرگيشي اول تعلق دارد و در آن از حمله به  ناحيه اي كوهستاني پولوآدي و گشودن 21 دژ و تصرف 45 يا 44 شهر در يك روز سخن مي رود. مليكيشولي دانشمند و اورارتوشناس گرجي كه اين كتيبه را ترجمه كرده است از وجود قلعه‌هاي مختلفي در اطراف آن خبر داده و نيز وجود طايفه‌اي كوه‌نشين در اين منطقه را محتمل مي‌داند.

 

 

هيأت باستان شناس آلماني در سال 1967 و 1971 میلادی در اطراف سيغندل به پژوهش‌هايي مقدماتي دست زده‌اند و از وجود دو قلعه در این محل خبر داده‌اند كه يكي به دوران پيش از تاريخ كه به دست ساردوري دوم تسخير شده‌است و ديگري متعلق به اورارتویي هاست و اين قلعه به دست ساردوري دوم در جوار قلعه‌ي قديمي ساخته شده است و قلعه‌ي مذكور در سيغندل از جمله بزرگترين استحكامات در ايران است.

در روزگاران قديم در بالاي كتيبه‌ي سنگي قلعه‌اي ارمني نشين (در حوالي كتيبه ي سيغندل) وجود داشته كه مردم كارهاي آهنگري خود را به آنها مراجعه مي‌كردند. اين مورد را سالمندان سيغندل نيز تصديق مي‌كنند و نيز به دليل آشنایي ارامنه و اوراتویي‌ها به فن آهنگري وجود ارمني نشينان در اين قلعه بعيد به نظر نمي رسد ( بخصوص که در زمان‌هایی ارمنی ها بر آذربایجان مسلط بوده اند.)  محمد جواد مشكور كاشف كتيبه‌ي سيغندل، اورارتویيان را ازمدنیتهای دنياي قديم مي‌شمارد.

– ترجمه و تفسیر کتیبه سیغندل

1 – ارابه جنگی خدای خالدی به راه افتاد

2 – آن به کادیا اونی پادشاه پولو آدی حمله کرد

3 – ناحیه ای کوهستانی است به یاری خالدی توانا

4 – در ارابه جنگی نیرو مند خالدی این لشکر کشی

5 –  ساردوری پسر آرگیشتی صورت گرفت

6 –  ساردوری گوید من 21 قلعه را گرفتم

7 – من در یک روز 45 ( یا 44 ) شهر را تصرف کردم ، لیب لی اونی

8 – شهر پادشاه و شهر مستحکم را در جنگ گرفتم

9 – ساردوری پادشاه  مقتدر  شاه بزرگ

10- شاه کشور شاه مملکت  بیا اونی و فرمانروای شهر توشپا

در سطر اول از كتيبه، سخن از خالدي است. خا لدي يكي از خداوندان اورارتویي بوده و در معابد بزرگ در صدر خدايان اورارتوي قرار داشت. وي خداي جنگ بوده كه در مقایسه با ساير مجسمه‌ها و كتيبه‌ها‌ی كشف شده ا ز اورارتویيان به  شكل انسان که گاهي با ريش و گاهي بدون ريش و ايستاده بر روي يك شير، نشان داده شده است. آنها براي جنگ از خالدي اجازه مي‌گرفتند و آنچه در سطر سوم مي‌خوانیم نشان مي‌دهد اورارتوییان معتقد بوده‌اند كه پيروزي در جنگ حاصل توانايي خالدي است.

در سطر دوم از شخصي به نام كاديااوني نام مي‌برد كه پادشاه منطقه پولودآدي بوده است و مي نويسد، خالدي به راه افتاد و به آنجا حمله كرد.

در سطر سوم به توصیف ناحيه‌ي پولوآدي مي‌پردازد و مي‌گويد منطقه‌ای كوهستاني است و شاید اورارتویی‌ها به منطقه ی قره داغ پولوآدی می‌گفتند.

در سطر چهارم منظوراز ارابه شايد مجموع لشكركشي هايي باشد كه معتقد بوده‌اند از طرف خالدي انجام مي شده و از قدرت زياد آن یاد شده است و در سطر پنجم از ساردوري پسر آرگيشتي به عنوان فرمانده ياد مي‌كند.

سطر ششم از قول ساردوری به تصرف 21 قلعه در منطقه اشاره کرده و در ادامه و در سطر هفتم از 45 شهر ياد مي كند كه در عرض يك روز آنها را متصرف شده است  و از  ليب لي اوني به عنوان يكي از شهرهاي مهم و محكم ياد مي كند كه در سطر بعدي از تصرف آن سخن به میان آورده است. سپس به تعریف و تمجید از  خود به عنوان شاه مقتدر و شاه كشورهاي فتح شده مي پردازد .

اوراتوئي ها خود را ( بيااي ني ) مي گفتند وپايتخت آنها شهر توشپا بوده است.

اينكه اورارتوییان 44 شهر و 21  قلعه را فتح كرده اند نشان مي‌دهد كه  در منطقه‌ي ورزقان و منطقه‌ی منتهی به سیغندل  شهرهاي زيادي بوده است و شايد قلعه‌هاي كاسين، زرآوا، و تپه هاي نقاره داشي  سكي اوستي، مازار دالی سی  و روستاهای لَه لَلّو، کیقال و غيره از يادگارهاي آن دوران باشد. آنچه در کتیبه‌ی سیغندل می‌خوانیم و به نتیجه می‌رسیم این است که منطقه‌ی ورزقان و قره داغ در آن زمان از شکوه و عظمت و رونق بسیاری برخوردار بوده است.

بی شک كاوش‌هاي باستان‌شناسي اگر صورت پذيرد (!) به يافته هاي مهمي دست پيدا خواهيم كرد.

 

 

به پیج اینستاگرام ، کانال تلگرام  و ایتا “واژه” بپیوندید.

خبرهای مرتبط