پایگاه خبری تحلیلی واژه – احد صادقی: اینجا تبریز است، قلب تپنده آذربایجان، همانجا که نامش دادند سر ایران؛ سر سرزمینی که وجب به وجبش بوی تاریخ می دهد و قهرمانانی پاک که یکی از جان برای سرزمین می گذرد و یکی برای نجات آن دیگری جان پای دلدار می نهد.

اینجا ایران است، اینجا آذربایجان است، اینجا تبریز است، همان تبریز زنده مانده در دل تاریخ و ایستاده در غبار تنگ بینی ها و تنگ اندیشی‌ها، همان خاک اسطوره سازی که خط به خط تاریخش موجب افتخار است و دلداده گی، سرزمینی که مغول را به تشیع می کشاند، قیزیل باش هایش مذهب ایران را به واسطه صفوی‌ها شیعه می‌نامند و بانک “اَشهَدُ اَنَّ عَلیّا وَلیُّ الله” اش بر سراسر گیتی طنین انداز می‌شود.

رسم تبریز رسم دلدادگی به اهل بیت است، ستارخان اش که نقل است “وقتی در خانه اش را زدند که کنسول روس فرمان داده بیرق سرزمین آنان را بر پشت بام خانه ات نصب کن تا در امان باشی گفت: من می‏‌خواهم هفت دولت زیر بیرق حضرت ابوالفضل باشد آن وقت تو می‌‏خواهی من زیر پرچم روس بروم؟” و تا امروز که اسطوره آخرش مالک دلها، شهید رحمتی است که افتخارش پوشیدن لباس خادمی سلطان طوس است.

این رسم تبریز است که در پیچ ها و بزنگاه های تاریخ می داند کدام سو باید باایستد و اینگونه است که نامش را سر ایران نام نهاده اند. برای این خاک و مردمان پرورش یافته در این گهواره پر جلال و پر افتخار عرصه میدان چه جهاد باشد، چه علم باشد و چه ورزش فرقی ندارد، آنان که در این خاک‌اند می داند سرباز کدام جبهه‌اند، و چقدر زیبا می خوانند هواداران تیم قهرمان تراکتور که خود را سرباز این خاک نام داده‌اند. آنان که زینت سکوهایشان عکس شهداست و شعارهایشان از شعر مداحی حضرت ابی عبدالله می آید به یقین دلداده خاندان شریف اهل بیت اند.

آذربایجان و تبریز را باید از نو خواند، آذربایجان را باید آنگونه بود و هست و خواهد بود شناخت، باید برای شناخت این سرزمین و مردمش گام به گام کنارشان قدم برداشت و فهمید که اینان پای حرف و قولشان ایستاده اند، نه دل در خاک دیگر دارند و نه عشق به دلداری دیگر.

جوانانی که علارغم تمام حرف‌ها و بدگویی ها جشن قهرمانی تیمش را به جشن ولادت سلطان طوس حضرت علی بن موسی الرضا (ع) اینگونه پیوند می‌زند و پیش از جشن قهرمانی‌اش به استقبال خانواده‌ها شهدا می رود و مالک باشگاهش در پیامی که برای قهرمانی تیمش صادر می کند خط به خط دلداگی به این سرزمین و اسطوره‌های واقعی اش را فریاد می کشد شایسته بازخوانی دوباره و احترام تمام قد است.

برگزاری باشکوه جشن ولادت سلطان طوس در ورزشگاه یادگار امام (ره) پیامی مهم است، تبریز هنوز هم پایتخت جهان تشیع است، تبریز هنوز هم شایسته بهترین جایگاه است و باید دوباره گفت، اینجا سر ایران است، همان‌جا که شاعرش دلنشین اینگونه می گوید:

قربان اولوم جلالتیوه یا ابا الحسن

چوخ شائقم زیارتیوه یا ابا الحسن

بیگانه بُلمز عشق غمین، آشنا بُلر

گیزلین رموزی عالم جهر و خفا بُلر

به پیج اینستاگرام ، کانال تلگرام  و ایتا “واژه” بپیوندید.