• کد خبر : 14800
  • گزارش
  • تاریخ انتشار : 16 دی 1402 - 8:01 ب.ظ
  • اندازه فونت
قسمت دوم

گشت و گذار در آستانِ شهاب آسمان عرفان

گشت و گذار در آستانِ شهاب آسمان عرفان

مجموعه آرامگاه شیخ شهاب‌ الدین اهری در شهرستان اهر یکی از موزه های غنی و ابنیه تاریخی ارجمند استان آذربایجان شرقی است که در ۱۸ تیر ۱۳۱۱ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. طبق مستندات تاریخی، قدمت این بنا به دوران ایلخانی و اوایل صفوی می‌رسد. 

پایگاه خبری تحلیلی واژه | جمال بیک زاده: شیخ شهاب‌الدین اهری، عارف و شاعر قرن هفتم هجری قمری است. او در ماه شعبان سال ۵۸۰ هجری قمری ولادت یافت و تا ۱۴ سالگی در محضر عالم بزرگوار ملا حسن اهری به تحصیل علوم دینی پرداخت. سپس برای تکمیل معلومات خویش و بهره گیری از علمایِ صاحب علم آن دوران، در ۲۵ سالگی رهسپار بغداد شد.

شیخِ عارف، در حضور شیخ رکن الدین سجاسی به کسب کمالات معنوی نایل آمد و به دامادی او مفتخر گشت. پس، به سفارش استاد، مأمور ارشاد مردم قره داغ گردیده و همراه همسرش عازم اهر شد. او بعد از ترتیب خانقاه در محل کنونی بقعه، به هدایت و ارشاد طالبان حق و شریعت و طریقت پرداخت و به درجه قطب نایل آمد.

نام شیخ در سنگ نبشته‌ای در سر درب شرقی بقعه اش چنین بیان شده‌است: «سلطان العارفین، قطب السالکین، شیخ المحققین، سلطان شهاب الدین اهری قدس الله روحه العزیز».

بر اساس نوشته‌های مرحوم کاشفی اهری در کتابش، تاریخ وفات شیخ شهاب الدین ۶۶۵ ه‍.ق بوده است.

 

 

در این بقعه علاوه بر وجود آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری، آرامگاه پدر و مادر او، ساختمان‌های خانقاه، مسجد، ایوانی بلند، مناره‌ها و غرفه های متعدد نیز وجود دارد که تالار اصلی بنای تاریخی در سال ۱۳۷۴ به تنها موزه ادب و عرفان کشور تبدیل شده و بخشی از آثار فرهنگی مربوط به ادب و عرفان کشور از دوره‌های تاریخی صفوی تا قاجاریه در آن گردآوری شده است.

آرامگاه شیخ شهاب الدین اهری در صحن بقعه، در میان حصار سنگی به ابعاد  15/15 متر در 75/7 متر قرار دارد که از نظر معماری و هنر حجاری بی نظیر است.

همچنین در ضلع شرقی صحن بقعه، مسجد شیخ شهاب‌ الدین اهری قرار دارد که دارای مقرنس‌کاری، گچ‌بری‌ و تزئینات اسلیمی زیبایی است و دور تا دور دیوار آن با دستخط‌ها و دست‌نوشته‌هایی از بزرگان زینت یافته است که در زمان تشرف به زیارت آرامگاه این عارف سالک، از خود به یادگار گذاشته‌اند. در میان این ‌نوشته ها، دست‌نوشته های شیخ بهایی، شاه عباس سوم، ابوالقاسم نباتی و… شناخته شده است.

طبق تخمین ها، قدمت بعضی از قسمت‌های بقعه شیخ شهاب الدین اهری از جمله حصار سنگی مقبره و درب شرقی، به قبل از دوران صفویه می‌رسد.

بنای حاضر، در اواخر قرن دوزادهم هجری قمری توسط مصطفی‌قلی خان، حاکم منطقه مورد مرمت قرار گرفته است اما متأسفانه در سایه کم‌لطفی‌های مسئولان استانی، غبار فراموشی بر این باغ مزار گرانقدر، فرو نشسته و بی توجهی مسئولان به نقش و اهمیت این مکان، موجب آزردگی خاطر گردشگران و اهالی عرفان و ادب شده است.

قسمت اول

 

به پیج اینستاگرام ، کانال تلگرام  و ایتا “واژه” بپیوندید.

خبرهای مرتبط