به گزارش واژه، فرزاد مؤمنی اظهار کرد: مناطق حاشیه‌ای شهر از جمله مناطقی است که هزینه زیادی را بر مدیریت شهری وارد می‌کند؛ مهاجران ساکن در این مناطق در ابتدا از خدمات شهری محروم هستند، اما به تدریج و با گسترش مرزهای شهری شهرداری ناچار است که خدمات اولیه را به این مناطق ببرد.
وی افزود: پس از گذشت چندین سال بسیاری از این نواحی جزئی از مناطق شهر و شهرداری می‌شود که نیازمند بودجه و دریافت خدماتی فراتر از خدمات اولیه است.
این کارشناس شهرسازی با بیان اینکه مهاجرت‌های شهری تأثیر گسترده‌ای بر ساختارها و روند توسعه شهر دارد، خاطرنشان کرد: در شرایطی که منابع شهری به شدت محدود است و تراکم بیش از اندازه جمعیت در شهرها مشکلات زیادی برای شهر و شهروندان ایجاد کرده است، استمرار مهاجرت و تشکیل سکونتگاه‌های غیررسمی در حاشیه شهرها منجر به تشدید این مشکلات می‌شود.
مؤمنی تاکید کرد: پیش‌بینی میزان مهاجرت به شهرها از چالش‌های برنامه‌ریزان و مدیران شهری است لذا نیاز است همه جوانب از جمله وضعیت توسعه منطقه شهری، وضعیت اقتصادی در سطح کلان و روندها و فرآیندهای موجود به دقت و بر اساس شاخص‌های مشخص و استاندارد مورد بررسی قرار بگیرد تا بتوان چشم‌اندازی از آینده در این حوزه ترسیم کرد.
وی اضافه کرد: پیش‌بینی دقیق میزان مهاجرت موجب شده تا راهکارهایی برای جلوگیری از مهاجرت به شهر مدنظر قرار بگیرد یا ساختارهایی برای پذیرش مهاجران رسمی و غیررسمی در نظر گرفته شود اما امروزه شاهد هستیم کوچک‌ترین اقدامی در این خصوص در شهرهای کشور انجام نمی‌شود و روند مهاجرت غالباً پیش‌بینی نشده است.
این کارشناس شهرسازی گفت: مهاجرت بار زیادی را به شهر تحمیل می‌کند و در صورتی که برنامه‌ریزی دقیق و جامع کالبدی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی انجام نشود، می‌تواند یک بحران تمام‌عیار برای شهر باشد و انواع و اقسام مسائل از مشکلات زیرساختی گرفته تا معضلات اجتماعی را ایجاد کند و حتی ساکنان مناطق مرفه‌نشین شهر را در معرض خطر انواع آسیب‌های اجتماعی قرار می‌دهد چرا که شهر یک سیستم به هم پیوسته و پویا است.