به گزارش واژه، «این روزها مصاحبه‌های پرشماری از علی علیپور ، آقای گل منتشر می‌شود که او در آنها از هواداران پرسپولیس دلبری می‌کند. آیا این مصاحبه‌ها معنای خاصی دارند؟ احتمالا بله. گفته می‌شود علیپور یکی از گزینه‌های تقویت خط حمله پرسپولیس در پنجره نقل‌وانتقالاتی زمستان است. هنوز صحت و سقم این شایعات مشخص نشده، اما رفتارهای علیپور طوری است که نشان می‌دهد او نسبت به بازگشت بی‌میل نیست. این مهاجم ۲۶ ساله دو فصل پیش در حالی راهی ماریتیمو در لیگ پرتغال شد که به‌شدت برای لژیونرشدن اصرار می‌کرد. پافشاری علیپور برای حضور در فوتبال اروپا چنان بود که او فصل آخر حضورش در پرسپولیس تمرکزش را به طور کامل از دست داد و صدای اعتراض گابریل کالدرون، سرمربی وقت سرخ‌ها را بلند کرد. در نهایت هم علیپور با پایان قراردادش در لیگ نوزدهم به پرتغال رفت تا رویای دیرینه‌اش را جست‌وجو کند. آیا او آنجا موفق بوده؟ خیلی سخت است که به این سوال جواب مثبت بدهیم.
ماریتیمو در لیگ پرتغال تیم مطرح و موفقی نیست. آنها فصل گذشته تنها به لطف عملکرد استثنایی امیر عابدزاده در لیگ برتر باقی ماندند. امسال البته وضع‌شان بهتر شده و خودشان را به کمرکش جدول نزدیک کرده‌اند. با این حال خبر بد آن است که علیپور حتی در همین تیم هم وضعیت باثبات و ایده‌آلی ندارد. او در مسابقات اخیر ماریتیمو به عنوان بازیکن نیمکت‌نشین به میدان آمده است. این بازیکن ایرانی در جریان دیدار اخیر تیمش برابر سانتاکلارا در حالی به میدان آمد که تیمش ۳ بر یک جلو بود و حضور او صرفا جنبه تشریفاتی پیدا کرد. در همان دقایق پایانی اما یک پنالتی نصیب ماریتیمو شد که اصرار علیپور برای زدن آن بی‌نتیجه باقی ماند. گایتان، همبازی ۲۲ ساله و فرانسوی علیپور، برابر درخواست پر از سماجت بازیکن ایرانی مقاومت کرد و خودش توپ را درون دروازه جا داد. کشمکش این دو نفر بر سر پنالتی صحنه عجیبی را خلق کرد که شاید زیاد جالب نبود.
به طور کلی علیپور از زمان حضورش در ماریتیمو ۴۰ بار برای این تیم به میدان رفته و تنها پنج گل زده است. البته در خیلی از این مسابقات او حضوری نصفه و نیمه در زمین داشته است. این روند در چنان تیمی هرگز برازنده آقای گل پیشین لیگ برتر فوتبال ایران نیست. چه‌بسا اگر علیپور در پرسپولیس مانده بود، امروز شرایط بهتری داشت. البته که هیچ‌کس را نباید به خاطر رویاهایش ملامت کرد. علیپور هم حق داشت بخت خودش را برای لژیونرشدن بسنجد. با این حال باید دانست بازی در لیگ‌های خارجی از نظر فنی لزوما منجر به پیشرفت فوتبالیست‌ها نمی‌شود. شاید این تجربه از دیدگاه مالی و نیز وسوسه زندگی در یک محیط دیگر جذاب باشد اما از حیث فنی بعضی مواقع جواب معکوس می‌دهد. زمانی که علیپور در ایران بازی می‌کرد، لااقل توی چشم بود و با فشار هواداران هرازگاهی به طور تشریفاتی به اردوی تیم ملی دعوت می‌شد اما حالا او به کلی فراموش شده است.»