واژه | با شروع جنگ جهانی دوم هواپیماهای شوروی بر سر مردم بمب می‌ریخت و در فاصله فرو نشست گرد و خاک و صدای انفجار اعلامیه‌هایی نیز از آسمان تبریز فرو می‌آمد که در آن روس‌ها ادعای دوستی و برادری می کنند.
لشگر تبریز از هم پاشیده و در کنار پل سنگی و باغمیشه ۳۶ نفر از شهروندان در اثر بمباران شوروی‌ها شهید می شوند. بمب ها در نقاط مختلف تبریز یکی پس از دیگری جان می ستانند اما در همین حال اعلامیه های مدعی دوستی و برادری، در میان تن های بی جان پراکنده اند.
از سوی دیگر خبر می آید که لشگر روس از مسیر مرند در حال نزدیک شدن به تبریز است و پس از عبور از مرند و صوفیان به ورودی تبریز در پل آجی‌چای رسیده است.
اینجا هم از لشکرِ تبریز، تنها پنج سرباز دلاور باقی مانده است که بر روی پل آجی‌چای به مصاف قوای روس می روند اما به دلیل کمبود نیرو، کمبود مهمات و خستگی سربازان، بعد از ساعت‌ها مقاومت، جنگ زره پوش با تفنگ به پایان می‌رسد و این پنج سرباز هم، از خاک وطن، به سوی آسمان راه باز می کنند.
مردم تبریز چند روز بعد در منطقه ای که به «قوم تپه» معروف بود این شهدا را با احترام به خاک می سپارند. مقبره سربازان مقاومت در برابر قوای روس، امروز در بوستان قوم تپه در خیابان شهید قره باغی تبریز واقع شده است.
سربازانی که سال‌ها به دلیل حضور روس‌ها در منطقه باید بدون مقبره و گمنام می‌ماندند، امروز هم به دلیل بی‌توجهی مسئولین، علی الخصوص اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان شرقی مقبره شان در وضعیت اسفناکی قرار دارد و به محل امنی برای انواع آسیب‌های اجتماعی تبدیل شده است.
انگار تاریخ برای این سربازان جز گمنامی و بی‌توجهی هیچ نخواسته است و قرار نیست این قفل زنگ زده مقبره به روی عاشقان سربازان وطن و گردشگران باز شود.
به پیج اینستاگرام ، کانال تلگرام و ایتا “واژه” بپیوندید.